พระชัยวัฒน์ ท่านเจ้ามา วัดสามปลื้ม กรุงเทพ

โดย ศาล มรดกไทย

พระชัยวัฒน์ท่านเจ้ามา วัดจักวรรดิราชาวาส (สามปลื้ม) กรุงเทพฯ

ถ้าจะกล่าวถึงพระเกจิอาจารย์องค์หนึ่ง ที่นักสะสมบูชาพระเครื่องยุคเก่าล้วนให้ความเคารพและนับถือในความขลัง เชี่ยวชาญในวิชาอาคมของท่าน หนึ่งในนั้นคงต้องกล่าวถึง พระพุฒาจารย์มา วัดสามปลื้ม เจ้าของพระชัยวัฒน์ยอดนิยมหลายๆ พิมพ์ ด้วยพุทธคุณเป็นที่กล่าวขานทางด้านเมตตามหานิยม มหาอุด คงกระพันชาตรี เป็นที่เชื่อถือมานาน ขนาดท่านเจ้าคุณนรฯ แห่งวัดเทพศิรินทราวาส ในสมัยที่ยังเป็นฆราวาส (พระยานรรัตนราชมานิต) ตําแหน่งมหาดเล็ก รับใช้ใกล้ชิดพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 6 ท่านได้พกพระชัยวัฒน์ท่านเจ้ามาติดตัวเป็นประจํา ด้วยบิดาของท่านเป็นลูกศิษย์ของท่านเจ้ามา และบิดาท่านเคยมีประสบการณ์ทางด้านมหาอุด ถูกผู้ร้ายจ่อยิงในระยะประชิดตัวแต่กระสุนด้าน นับเป็นความศักดิ์สิทธิ์ ในด้านพุทธคุณที่ทําให้เชื่อมั่นและเชื่อถือได้เป็นอย่างดี

ประวัติท่านเจ้ามา วัดสามปลื้ม

วัดสามปลื้มเป็นวัดเก่าตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาจนถึงสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวง ได้รับการบูรณะต่อๆ กันมา และมารุ่งเรืองในสมัยที่เจ้าพระยาบดินทรเดชา (สิงหเสนี) แม่ทัพใหญ่ในสมัยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3) ท่านได้รับชัยชนะจากศึกสงคราม จึงกลับมาก่อสร้างวัดให้รุ่งเรืองและตั้งชื่อวัดว่า “วัดจักรวรรดิราชาวาสวรมหาวิหาร”

ด้านประวัติท่านเจ้ามา ครอบครัวเป็นชาวสําเพ็งมีอาชีพค้าขาย กําเนิดในปี พ.ศ.2380 ในสมัยที่เป็นหนุ่มท่านมีนิสัยเด็ดเดี่ยวจริงจังและมักจะเป็นผู้นํา จนเมื่อท่านได้อุปสมบทที่วัดสามปลื้ม มีพระอาจารย์นอง เจ้าอาวาสเป็นพระอุปัชฌาย์ และพระอาจารย์ได้พยากรณ์ว่า “ถ้าท่านเป็นฆราวาสจะเป็นนักรบถือธงนําหน้าทัพ ถ้าเป็นพระสงฆ์ต่อไปท่านจะเป็นผู้ถือเทียนชัยนำหน้าพระเจ้าแผ่นดิน”

ซึ่งเป็นดังคําทํานาย เพราะเมื่อท่านเจ้ามาได้เป็นเจ้าอาวาสวัดสามปลื้ม ท่านเป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าแผ่นดินทั้งในสมัยรัชกาลที่ 5 และสมัยรัชกาลที่ 6 ได้รับการมอบหมายให้เป็นแม่งานในการบูรณะพระพุทธบาทจําลอง เกาะสีชัง จังหวัดชลบุรี และพระพุทธบาทจําลอง ที่จังหวัดสระบุรี เป็นต้น ยิ่งเมื่อมีงานพระราชพิธีสําคัญในพระบรมมหาราชวัง ท่านเจ้ามาจะถูกนิมนต์มาร่วมงานด้วยทุกๆ ครั้ง

ตลอดเวลาที่ได้ปกครองวัดท่านได้เลื่อนสมณศักดิ์ตามลําดับเรื่อยมา คือเป็น พระครูภาวนาวิจารย์, พระมงคลทิพย์มุนี และพระพุฒาจารย์ จนเมื่อถึงวันศุกร์ที่ 9 ตุลาคม พ.ศ.2457 ท่านเจ้ามาได้มรณภาพที่วัดสามปลื้ม สิริอายุได้ 77 ปี 52 พรรษา

การสร้างพระชัยวัฒน์ท่านเจ้ามา

ไม่เป็นที่แน่ชัดว่าท่านเรียนวิชาอาคมมาจากที่ไหน แต่จากความศรัทธาที่ลูกศิษย์จํานวนมากมีต่อท่าน ทั้งยัง เล่าขานถึงวิชาอาคมชั้นสูงที่ท่านเจ้ามาเชี่ยวชาญ ถึงขนาดที่ท่านสามารถดำน้ำลงไปทําตระกรุดใต้น้ำได้ ซึ่งพระเกจิอาจารย์ในเมืองหลวงที่ทำได้อย่างท่านนับว่ามีน้อยองค์มาก เพราะหลวงพ่อท่านมีนิสัยเด็ดเดี่ยวศึกษาวิชาอย่างจริงจัง จึงชํานาญในวิชาที่ร่ำเรียนมา ทั้งพระเก่งๆ ในสมัยนั้นเป็นสหธรรมิกกับท่านเจ้ามาหลายๆ องค์ เช่น หลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง, หลวงพ่อทับ วัดทอง, หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ฯลฯ

สําหรับการสร้างพระชัยวัฒน์ เกิดจากการที่ท่านได้รับตําราการสร้างพระกริ่งพระชัยวัฒน์ ซึ่งเป็นของสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว (อาจารย์ของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช) โดยได้รับมาจากสมเด็จกรมปรมานุชิตฯ วัดพระเชตุพนฯ สุดท้ายแล้วตํารานี้ท่านเจ้ามาได้มอบต่อให้สมเด็จพระสังฆราช (แพ) วัดสุทัศนฯ ซึ่งสมเด็จพระสังฆราชแพได้สร้างพระกริ่งพระชัยวัฒน์ตามตํารานี้จนโด่งดังเป็นที่นิยมมาถึงทุกวันนี้

โดยรวมแล้วท่านเจ้ามาได้สร้างพระชัยวัฒน์ขึ้นมาหลายๆ ครั้ง ในแต่ละครั้งมีจํานวนไม่มาก แบ่งเป็นพิมพ์ที่นิยมรู้จักเป็นมาตราฐาน ดังนี้ 1 พิมพ์ล้มลุก 2 พิมพ์ ร.ศ.118 (คล้ายพิมพ์ชลูดของหลวงปู่บุญแต่มีเลข 118 ที่หน้าฐาน) 3 พิมพ์ฐานบัวฟันปลา 4 พิมพ์ฐานหกเหลี่ยม 5 พิมพ์คอหนอก (หน้าครุฑ) 6 พิมพ์เศียรทุย 7 พิมพ์หน้ากระบี่ 8 พิมพ์แม่ค้า 9 พิมพ์ฐานสูง พระทั้งหมดท่านสร้างจากเนื้อโลหะผสม โดยการหล่อขึ้นที่วัดสามปลื้ม ถ้านับถึงปัจจุบัน พระของท่านมีอายุเกินหนึ่งร้อยปี

การพิจารณาต้องดูพิมพ์ให้เป็นมาตราฐาน ความเก่าของเนื้อโลหะคราบเบ้าจากการหล่อ การตะไบเก็บรายละเอียด บนองค์พระเป็นสําคัญ

พระชัยวัฒน์ท่านเจ้ามามีพุทธคุณสูงเป็นที่เชื่อถือมานาน ว่ากันว่าเหนียวขนาดลงน้ำปลิงยังดูดเลือดไม่ได้  ทั้งยังดีทางแคล้วคลาด เมตตา ค้าขาย พระของท่านนับเป็นวัตถุมงคลสูงค่าสร้างจากตําราอันศักดิ์สิทธิ์ในพิมพ์ที่นิยมสุด เช่น พิมพ์ล้มลุกองค์สวยๆ ราคาเกินหลักล้านบาท ซึ่งพิมพ์ที่นิยมรองลงมาราคายังอยู่ที่แสนต้นๆ ถึงหมื่นกลางๆ นับว่าน่าบูชาติดตัวเป็นที่สุด เพราะพระชัยวัฒน์ของท่านถูกจัดให้เป็นหนึ่งในห้าชุดเบญจพระชัยวัฒน์ที่ทรงคุณค่า และพุทธคุณสูงของเมืองไทยเป็นที่เชื่อถือของนักนิยมสะสมพระมาเนิ่นนาน

พระเครื่องล้ำค่า ปีที่ 10 ฉบับ 118 มิถุนายน 2555 หน้า 30-31