ประสบการณ์พระปิดตาหลวงปู่โต๊ะ

โดย ลมใต้

พระล้ำค่าน่าใช้ ฉบับนี้ขอเล่าเรื่องอันน่าตื่นเต้นที่ผู้เขียนมีโอกาสได้อยู่ในเหตุการณ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าจะเรียกว่าอัศจรรย์หรือปาฏิหารย์ก็ว่าได้

เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนของผมคนหนึ่งมีอาชีพค้าขาย โดยเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวอยู่ที่ต่างจังหวัดเมื่อประมาณ 2 เดือนก่อนหน้านี้ ผมมีโอกาศได้ลงไปเที่ยวที่บ้านของเพื่อนคนนี้ โดยได้แวะเข้าไปเยี่ยมทักทายตามประสาคนรู้จักมักคุ้นกัน ครั้นพอได้ถามสารทุกข์สุขดิบกันก็ได้ความว่าสถานะทางด้านการค้าขายค่อนข้างฝืดเคืองอย่างมากสมัยก่อนเคยเปิดร้าน 10 โมงเช้า 4 โมงเย็นหมดเกลี้ยงทุกวัน ด้วยสภาวะเศรษฐกิจของเมืองไทยวันนี้ ลูกค้าจึงหดหายไปกว่าครึ่งขายก๋วยเตี๋ยว น้ำไม่เคยหมดหม้อต้มเลย เรียกว่าต้องเทน้ำซุปทิ้งกันทุกวัน เพื่อนคนนี้นั่งปรับทุกข์ให้ผมฟังว่าพยายามทุกวิธีแล้ว แต่ก็ไม่สามารถทํายอดขายกลับมาให้เหมือนเดิมได้

คุยไปคุยมาเลยแวะเข้ามาเรื่องพระเครื่องซึ่งเป็นที่พึ่งทางใจสิ่งสุดท้าย เพราะรู้ว่าผู้เขียนเล่นพระอยู่ จึงถามว่าหากจะหาพระเครื่องสักองค์ไว้บูชาเพื่อคล้องคอควรจะหาพระองค์ใดดี เอาแบบดีทางด้านค้าขาย คุยไปคุยมาแนะองค์โน้น บอกกล่าวถึงองค์นี้ อยู่ๆ เพื่อนผมบอกขอชมพระในคอของผมที่คล้องอยู่ถามไปถามมาก็สะดุดใจเอาพระองค์หนึ่ง คือ พระปิดตาของหลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี ที่เขาสะดุด เพราะชื่อของพระรุ่นนี้ครับ คือ “พระปิดตา รุ่นปลดหนี้” อันโด่งดังของหลวงปู่นั่นเอง

ผมจึงเล่าถึงพุทธคุณของหลวงปู่ให้ฟังว่าเป็นพระสงฆ์ที่เก่งกล้ามากโดยเฉพาะวิชาอาคมทางด้านเมตตามหานิยม เพื่อนผมได้ฟังดังนั้น จึงอยากได้มากออกปากขอเช่าพระองค์นั้นต่อจากผม แต่ผมมิได้ขาย เพราะผูกพันกับพระองค์นี้เหมือนกัน เพื่อนผมจึงบอกว่าให้ช่วยหาให้สักองค์ได้ไหมแต่พอบอกราคาไปก็อึ้งนิดหน่อย ผมเห็นอาการผิดหวังของเพื่อนผมจึงรู้สึกสงสาร เลยบอกให้ยืมพระปิดตาของหลวงปู่โต๊ะไปองค์หนึ่ง เพื่อไปคล้องคอบูชาไว้ก่อน คือ พระปิดตารุ่นยันต์ดวงเล็กเนื้อผงใบลาน ซึ่งราคาในการเช่าหาถูกกว่าพระปิดตารุ่นปลดหนี้มาก เพื่อนผมก็ยังบอกว่าเขายังอยากได้พระปิดตารุ่นปลดหนี้อยู่ดี ผมจึงบอกว่าลองเอาพระรุ่นนี้ไปบูชาก่อนเพราะเป็นพระของหลวงปู่เหมือนกันเขาจึงรับไปด้วยความเกรงใจ ก่อนผมกลับยังย้ำว่าหากหาพระปิดตารุ่นปลดหนี้ได้ช่วยโทรมาบอกด้วยก็แล้วกัน แต่ขออย่าให้แพงเกินไป

ครั้งพอกลับมากรุงเทพฯ ได้สักประมาณ 1 อาทิตย์เพื่อนผมคนเดิมโทรมาบอกว่าจะขอเช่าพระที่ผมให้ยืมคล้องคอจะเอาเท่าไหร่ ผมจึงรู้สึกแปลกใจสอบถามดูก็ได้ความว่าวันแรกที่เอาขึ้นคล้องคอเขาบอกกล่าวกับหลวงปู่ว่า ขอให้ขายก๋วยเตี๋ยวดีเหมือนเดิม ปรากฏว่าเกิดปาฏิหารย์อย่างไม่น่าเชื่อ คือ ก๋วยเตี๋ยวสามารถขายหมดก่อนบ่ายสามโมงเสียอีก ครั้นพอรุ่งขึ้นลองตั้งจิตอธิษฐานใหม่ ก็เกิดปรากฏการณ์แบบเดิมอีก จึงรู้สึกศรัธราอย่างแรงกล้า

เมื่อ 2 วันก่อนที่จะเขียนต้นฉบับนี้ขึ้นมา ผมมีโอกาสลงไปที่ร้านของเพื่อนคนนั้นเพื่อพิสูจน์ ปรากฏว่าคนแน่นร้านอย่างที่เขากล่าวอ้างจริงๆ เห็นกับตาอย่างนี้จึงอยากเขียนบันทึกไว้ ให้ท่านผู้อ่านได้รับรู้ถึงความอัศจรรย์ที่เกิดกับเพื่อนของผู้เขียนดังกล่าว ก่อนกลับมากรุงเทพฯ เพื่อนคนเดิมยังความศักดิ์สิทธิของพระปิดตา หลวงปู่โต๊ะด้วยการขายที่ดินที่เขาพยายามบอกขายมานานแต่ก็ขายไม่ออก พอตั้งจิตอธิษฐานบอกกล่าวกับหลวงปู่โต๊ะกลับตกลงขายกันได้ตามราคาที่เขาพอใจ ล่าสุดยังโอนเงินมาให้ผู้เขียนช่วยหาเช่าพระรุ่นยันต์ดวงเล็กเป็นสิบองค์เพื่อเอาไว้แจกจ่ายแก่ลูกหลานที่รักใคร่กัน หลวงปู่โต๊ะเป็นพระที่เก่งและน่าเลื่อมใสจริงๆ ครับเอาไว้ฉบับหน้าจะเขียนถึงประวัติของท่านให้ท่านผู้อ่านได้รับรู้กันนะครับ

พระเครื่องล้ำค่า ปีที่ 7 ฉบับ 74 ตุลาคม 2551 หน้า 19